De discussie over de Nederlandse identiteit staat op een hoog toerental . In het land van tulpen, molens, mooie gele dubbeldekkertreinen, veel regen en prachtige grachten is men nog steeds opzoek naar wie hij of zij eigenlijk is. De identiteit van het land van innovatie en vernieuwing is dynamisch en zeker niet statisch. In tijden waarin veranderingen een belangrijke rol spelen vinden de spraakmakers in de Nederlandse arena het moeilijk om natuurlijke veranderingen te erkennen. Het is voor hen niet eenvoudig om de balans te vinden tussen enerzijds de stamppot en anderzijds de couscous. Men is bang dat de stamppot en de couscous verliefd worden en dus in huwelijk kunnen treden. Als de stamppot en de couscous verliefd zijn, wat is dan het probleem? Sommigen willen dat de couscous een ander jasje moet hebben. De discussie gaat in feite over de gewoonten van de nieuwe bewoners van dit prachtige land. De discussie over de Nederlandse identiteit is niet nieuw: in de jaren negentig heeft toenmalig VVD partijleider Frits Bolkestein het debat geopend over de noodzaak om nieuwe normen en waarden te formuleren voor de Nederlandse samenleving. In 2000 komt Paul Scheffer met wat hij toen beschreef als het ‘multiculturele drama’, een pleidooi om de Nederlandse normen en waarden te verdedigen. In 2002 heeft Fortuyn de aanval geopend op de volgens hem achterlijke islam.
Ik hoor mensen zeggen dat vrijheid een Nederlandse kernwaarde is. Vrijheid is altijd goed. Daar kan niemand tegen zijn, ook degenen die tegen de vrijheid voor anderen zijn, eisen voor zichzelf wel de vrijheid. Vrijheid, rechtvaardigheid, gelijkheid tussen de kinderen van Adam en Eva, tussen man en vrouw : dit zijn universele kernwaarden, van iedereen en voor iedereen.
Ooit las ik het volgende verhaal:
Vader en zoon wandelen in de bergen. De jongen struikelt en zei: “Ahhhh”. Verrast hoorde hij een stem vanuit de bergen die “Ahhhh” zei. De jongen zei: “Wie ben jij?” en hij hoorde: “Wie ben jij?”. Hij werd kwaad en zei: “Je bent een lafaard” waarop de stem antwoordde: “Je bent een lafaard”
Vragend kijkt de jongen zijn vader aan. Deze zei: “let op” vervolgens zei hij: “Ik bewonder jou”. De stem antwoordde: “Ik bewonder jou”. Vader zei: “Jij bent prachtig” en de stem: “Jij bent prachtig” De jongen is verbaasd, maar begreep het nog steeds niet.
Daarop legt de vader uit: “De mensen noemen deze echo, maar in feite is dit het leven… Het leven geeft je altijd terug wat jij er zelf in brengt. Het leven is een spiegel van jouw handelingen. Als je meer liefde wilt, geef dan meer liefde! Wil je meer vriendelijkheid, geef dan meer vriendelijkheid!”
Het leven is in principe een spirituele reis; tijdens deze reis ontdekt men, voelt, ervaart en gaat steeds opzoek naar zichzelf om de ontspanning te vinden die men nodig heeft om weer met beide voeten stevig op de grond te staan. Uit veel discussie merk ik dat onze samenleving lijdt onder gebrek aan vertrouwen. Vertrouwen is de basis van een goed functionerende samenleving. Het beter milieu begint bij jezelf. Vertrouwen geven is van doorslaggevend belang in de relatie met de ander. Vertrouwen geven betekent vertrouwen krijgen. Helaas zijn er te veel mensen in onze wereld die rechten eisen, die zij zelf niet geven.
Foto van M Ashraful Alam
