Sayyidoena Ibrahiem v.z.m.h. bracht een lang leven door zonder dat hij eigen kinderen kon zien of horen plezier maken in zijn huis. Ibrahiem v.z.m.h. bad voortdurend tot de Almachtige Allah om hem een kind te schenken die hem een behaaglijk gevoel zou kunnen geven. «Mijn Heer, schenk mij een kind dat rechtschapen is» 37/100. Sayyidoena Ibrahiem heeft heel lang gewacht, totdat hij en zijn vrouw de hoge leeftijd hebben bereikt, maar toch had hij de moed niet verloren. Door genade van de Almachtige Allah werd hij op zijn oude dag gezegend met twee geweldige zonen, één van Hajar en de andere van Sarah. De omstandigheden waarin Ismail en Isaac werden geboren, maakten dat Ibrahiem, vrede zij met hem, nauwer gehecht aan hen was dan welke vader dan ook.

De uiting van dank en vreugde van profeet Ibrahiem voor het krijgen van kinderen

Alle lof zij de Almachtige Allah voor het gehoor dat Hij gaf aan zijn smeekbede en vervulling van zijn wens. Al-Koran al-kariem beschrijft de vreugde van Sayyidoena Ibrahiem als volgt: «Lof Zij Allah die mij ondanks mijn ouderdom Isma’iel en Ishaaq geschonken heeft. Mijn Heer is werkelijk de hoorder van ad-du’a» 14/39. Beste broeders en zusters, stel dat een man en een vrouw een heel leven lang hebben geleefd tot ze oud werden; sinds dat ze getrouwd zijn op hun jonge leeftijd wachten ze dag na dag, maand na maand en jaar na jaar op een kind. De wens voor het moeder- en vaderschap nam per dag toe.  Na een lange tijd wachten, en hun wanhoop heeft het dieptepunt bereikt, overkomt hen plotseling een bijzondere verrassing; ze krijgen een kind. Hoe zouden deze ouders reageren als hun kind iets overkomt?  Er is geen twijfel dat de liefde voor het kind en de aandacht voor zijn gezondheid en opvoeding exponentieel zullen zijn. Het verhaal van sayyidoena Ibrahim en zijn vrouw Sarah is een goede troost voor ieder van ons die een wens heeft die nog vervuld moet worden. Al-Koran al-kariem beschouwt kinderen als de pracht en praal van het leven. In de Koran staat «Het vermogen en de kinderen zijn de pracht van het tegenwoordige leven, maar de deugdelijke daden, die duurzaam zijn, hebben bij jouw Heer een betere beloning en een betere verwachting» 18/46. De overweldigende liefde voor de kinderen is voldoende voor de motivatie van de ouders om hun kind oprechte zorg te geven en zich actief in te zetten voor zijn ontwikkelingsproces. De gehechtheid aan het kind maakt dat de ouders hem of haar beschermen tegen alles wat zijn of haar leven zou kunnen bedreigen of zijn of haar comfort zou kunnen verstoren. 

Lessen uit de opvoeding, ontwikkeling en de relatie tussen de profeet Ibrahiem en zijn Isma’iel

Als de opvoeder, de vader der profeten, sayyidoena Ibrahiem is en het kind is sayyidoena Isma’iel, dan zullen de betekenissen van vroomheid en waardigheid de betekenissen van liefde en warmte alleen maar vergroten. Liefde geeft warmte voor het hart en licht voor het bestaan ​​zowel voor kinderen als voor volwassenen. Over het algemeen genieten moeders en vaders enorm van de geweldige groei van hun dochters en zonen. Ouders verheugen zich over de eerste glimpen van het bewustzijn van hun kinderen en van de gebaren van hun uiterlijke en innerlijke  schoonheid. De vreugde van ouders neemt alleen maar toe naarmate ze de menselijke eigenschappen die zich in de persoonlijkheid van hun kinderen bevinden, zien ontwikkelen. De persoonlijkheidsontwikkeling van Isma’iel was zeer consistent met de verwachtingen van zijn vader, vrede zij met hen. Ibrahim was zeer blij met zijn zoon Isma’iel, in het bijzonder wanneer hij hem stenen overhandigde bij de bouw van al-Ka’ba al-mosharrafah. Het is een grote eer dat een vader en een zoon samen het meest eervolle huis op aarde bouwen. Tijdens het hard werken aan de bouw van al-Ka’ba herhaalden zij: «Onze Heer, aanvaart het van ons. U bent de horende , de wetende» 2/127. Op een nacht zag sayyidoena Ibrahim in een droom een ​​visioen dat paniek bij hem veroorzaakte en hem slapeloze nachten bezorgde. Toen hij zeker werd dat hetgeen wat hij door herhaling in zijn droom zag geen voorbijgaand visioen was, maar een openbaring van de Almachtige Allah, vertelde hij zijn droom aan zijn zoon en vroeg hem wat hij ervan vond. «O mijn zoon, ik heb in de  droom gezien dat ik jou zou offeren. Zie eens wat jij ervan vindt. Hij zei: mijn vader, doe wat je bevolen is. Je zult zien dat ik, insha Allah geduldig volhard» 37/102. Dit bijzondere verhaal geeft aan hoe belangrijk het gesprek binnen het gezin is. Zelfs met betrekking tot het goddelijke gebod, moeten de ouders noch autoritair zijn, noch zich onderwerpen aan alles wat hun kinderen wensen, maar daar tussen in. Als de woorden van de gezegende verzen die uitgesproken werden door sayyidoena Ibrahiem, hartstocht en warmte uitstralen en overlopen van liefde en tederheid, dan stralen de woorden die door Isma’iel worden geuit loyaliteit en tevredenheid uit en roepen een gevoel van vertrouwen en rust op. De beloning voor dit nobele gedrag was een goede waardering, verlossing door opoffering en eeuwigheidswaarde voor deze bijzondere gebeurtenis doordat dit geloofsgetuigenis is vastgelegd door de Almachtige Allah. «Wij gaven voor hem een geweldig offer in de plaats . Wij lieten voor hem een goede naam bij het nageslacht na. Vrede zij met Ibrahiem. Zo belonen Wij hen die goed doen. Hij behoort tot onze gelovige dienaren» 37/ 107-111.

Het offerfeest, ‘ied al adha ofwel het ‘ied offer en de relatie met de Hadj bedevaart

De Almachtige Allah heeft ‘ied al-adha aanbevolen om dit verhaal te laten leven. Het ‘ied-offer is een daad van aanbidding waardoor we dichter bij Allah, de Almachtige, komen en verlangen naar een grote beloning. Het offer is geen kwestie van vlees dat we wel of niet lusten, maar het gaat om aanbidding. In de Koran staat: «Het vlees noch het bloed ervan zal Allah bereiken, maar de vroomheid van jullie bereikt Hem» 22/37.  Het is geen toeval dat al-‘ied al-Adha samenvalt met al-Hadj; de dag van al-‘ied al-adha wordt beschouwd als de grootste dag van al-Hadj. Op deze dag  verrichten de bedevaartgangers de meeste rituelen van al-hadj. Als het motto van al-Hadj at-talbiyah is, dan is het motto van al-‘ied at-takbier. «Gedenkt Allah op een bepaald aantal dagen» 2/203. Het is aanbevolen om at-takbier te zeggen in huizen, moskeeën, na het gebed, en waar je dan ook bent. We openen de dag van al-‘ied met de salaat al-‘ied, het is een dag van aanbidding, maar ook een dag van het herleven van verwantschapsbanden en een dag van het troosten van de zwakken. Al-‘ied en al-Hadj zijn een geweldige gelegenheid voor de moslims en moslima’s om samen te komen om de Almachtige Allah te gedenken en om zich tot Hem te wenden met smeekbeden voor vergeving en om elkaar te ondersteunen.