Toen Maryam v.z.m.h. haar pasgeboren baby baarde op een afgelegen plaats, droeg zij hem op haar rug en ging terug naar haar gemeenschap, zelfverzekerd en niet bezorgd over hun reacties. Ondanks de moeilijke situatie waarmee ze werd geconfronteerd, was ze zeker van haar onschuld en overtuigd van haar kuisheid. Veel van haar mensen dachten slecht over haar en daarmee werd zij aangetast in haar eer en goede naam. In haar woonplaats werd zij ontvangen met woorden die met verwijten en beschuldigingen overladen waren. «Zij zeiden: O Maryam, jij hebt echt iets ongehoords begaan. Zuster van Haroen, jouw vader was geen slechte man en jouw moeder was geen onkuise vrouw» 19/27. Deze gebeurtenis laat ons zien dat het leven helaas ook moeilijke situaties kent, die tot geestelijke uitputting kunnen leiden, maar het kan er ook toe leiden dat men zijn zwakke en sterke punten ontdekt.

Geestelijke en innerlijke kracht

In het verhaal van Maryam v.z.m.h. lezen we dat Allah s.w.t. de geestelijke kracht van Maryam doet groeien en dat Hij s.w.t. haar een prijzenswaardige positie in haar gemeenschap liet innemen. Allah s.w.t. schonk haar  kracht en inzicht die haar in staat stelde de moeilijkheden het hoofd te bieden en de problemen om haar heen te overwinnen. Hiermee liet Allah s.w.t. haar de aantasting van haar waardigheid door sommige mensen  verdragen en de obsessies van haar ziel overwinnen. Daardoor stond zij standvastig tegenover de verwijtende vragen die door de leden van haar gemeenschap werden gesteld. Ze vroegen haar: hoe heb je deze verschrikkelijke daad kunnen doen? Hoe is het mogelijk dat je van het rechte pad van je vader en de kuisheid van je moeder afwijkt? Maar Maryam v.z.m.h. beantwoordde hun beschuldigingen en verwijten met kalmte en stilte. Ondanks de hevige druk die op haar werd uitgeoefend, verloor ze haar kalmte en evenwicht niet. Zij heeft niet gereageerd op hun verzinsels, noch op hun beschuldigingen, integendeel. Ze zei met veel vertrouwen en standvastigheid: «Ik heb aan de Erbarmer de gelofte gedaan  mij te onthouden en ik zal vandaag met geen mens spreken» 19/26.

Toenemende druk uit de gemeenschap

Maar individuen van haar gemeenschap drongen er bij haar op aan om alles wat er was gebeurd te bekennen. Toen zij meer en meer in het nauw werd gedreven om meer over haar zwangerschap te vertellen, wees zij naar haar baby, wat in woorden betekent: jullie kunnen hem vragen, hij heeft antwoorden op alles wat jullie heeft ontredderd. Iedereen viel stil en ze keken elkaar aan. Zij deed iedereen versteld staan en bracht hen tot zwijgen. Ze voelden zich in de manier waarop zij met hen communiceerde niet serieus genomen. Ontkennend zeiden zij: «Hoe kunnen wij spreken met iemand die nog een kind in de wieg is» 19/29.

Het wonder der wonderen

De context van de dialoog tussen Maryam en haar gemeenschap zit vol emoties en irritaties. Onachtzaamheid verblindde hun inzicht. Ze konden niet inzien dat ze te maken hebben met een situatie die door de bovennatuurlijke macht wordt geregeerd en niet door de menselijke gewoonten. Doordat ze niet kunnen beseffen dat de geboorte van ‘Iessa v.z.m.h. zonder vader één van de tekenen van de Almachtige Allah is, werd het steeds moeilijker voor hen om de omstandigheden te begrijpen. Allah s.w.t. besloot om van sayyidoena ‘Iessa het wonder der wonderen te maken. Na het wonder van de zwangerschap van Maryam, wilde Allah s.w.t. hen nog een ander wonder laten zien als een bevestiging van de eerste en als een ondersteuning voor Maryam, vrede zij met haar. Allah s.w.t. heeft met zijn vermogen de zuigeling -‘Iessa- het volgende laten zeggen: «Ik ben Allah’s dienaar. Hij heeft mij het boek gegeven en mij tot profeet gemaakt. En heeft mij gezegend gemaakt waar ik ook ben en Hij heeft mij de salaat en de zakaat aanbevolen zolang ik leef. En ook om plichtsgetrouw te zijn jegens mijn moeder en Hij heeft mij niet tot een ellendige geweldenaar gemaakt. En vrede zij met mij op de dag dat ik geboren werd, op de dag dat ik sterf en op de dag dat ik weer tot leven wordt opgewekt» 19/30-33. Sayidoena ‘Iessa v.z.m.h. sprak woorden met uitdrukkingen van onderworpenheid, goddelijke geboden en schenkingen, daden van rechtschapenheid en innerlijke vrede. Al-Koran al-Kariem beschrijft nauwkeurig het wonder van sayyidoena “Iessa, vrede zij met hem, als hij vermeld heeft hoe Allah s.w.t. een zuigeling de woorden van de wijzen mensen liet spreken ter ere van Maryam, vrede zij met haar. Dit alles dankzij de smeekbede van de moeder van Maryam die door Allah s.w.t. werd aanvaard. Toen Maryam v.z.m.h. werd geboren, wendde haar moeder zich tot Allah s.w.t. en zei: «Ik zoek mijn toevlucht bij U voor haar en voor haar nageslacht tegen satan» 3/36. Rechtstreeks kwam het antwoord van Allah s.w.t.: «Toen aanvaardde haar Heer haar vriendelijk en zorgde ervoor dat zij goed opgroeide» 3/37. Er deden zich in de gemeenschap van Maryam herhaaldelijk eigenaardige situaties voor en de perceptie van de aard ervan neemt keer op keer toe in diepgang.

• Hoe is het mogelijk dat het eerste woord dat een zuigeling in de wieg uit, een onderwerping aan de almachtige Allah is?
• Hoe is het mogelijk dat hij zijn toekomstige perspectief aan de aanwezigen kon verkondigen?

De gemeenschap van Maryam v.z.m.h. heeft het goddelijk wonder van ‘Iessa ibn Maryam met haar eigen ogen ervaren als bewijs voor degene die de onschuld van Maryam v.z.m.h. in twijfel trekken. Tot slot, in al-Koran al-Kariem staat:  «Toen de engelen zeiden: ‘O Maryam, Allah kondigt jou een woord van Hem aan. Wiens naam zal zijn al-masieh ‘Iessa ibn Maryam. Hij zal in het tegenwoordige leven en het Hiernamaals in hoog aanzien staan en behoren tot hen die in de nabijheid van Allah zijn. In de wieg en als volwassene zal hij tot de mensen spreken en hij zal een van de rechtschapene zijn» 3/45-46.